การเดินทางท่องเที่ยว เชียงของ – เชียงแสน : เมืองท่าลุ่มน้ำโขงตอนบน

การเดินทางท่องเที่ยว เป็นเป้าหมายชีวิตอันดับที่ 8 ของเป้าหมายชีวิตมนุษย์ตามที่ได้กล่าวไว้ในบทความก่อน เรื่อง”ส่องเป้าหมายชีวิตอเมริกันชน” แต่ในทัศนะของผู้เขียนการเดินทางท่องเที่ยวเป็นเรื่องที่ชื่นชอบและจัดเป็นเป้าหมายชีวิตในอันดับต้น ๆ เลยทีเดียว ก่อนการแพร่ระบาดของไวรัสโคโรน่า ลักษณะงานตามอาชีพของผู้เขียนซึ่งเป็นอาจารย์ในระบบการสอนทางไกลก็มีการเดินทางบ่อย แม้จะเป็นการเดินทางเพื่อไปทำงานในต่างจังหวัดในภูมิภาคต่าง ๆ ของประเทศไทย รวมทั้งการเดินทางไปร่มประชุมสัมมนาและศึกษาดูงานในต่างประเทศแต่ภารกิจเหล่านั้นก็ยังเปิดโอกาสให้ได้ท่องเที่ยวและได้ทำกิจกรรม”ช้อบ ชม ชิม”อยู่เป็นเนืองิตย์ หากแต่เรื่องโศกเศร้าสูญเสียของครอบครัวในเดือนสิงหาคม ปี2564 กอปรกับภาระการจัดการสอนในภาค 1/2564 ที่ได้เปลี่ยนแปลงเป็นการสอนออนไลน์เต็มระบบทำให้ไม่มีเวลาสำหรับการเดินทางท่องเที่ยวไปเกือบปี จวบจนปลายเดือนมกราคม 2565 เมื่อภารกิจการสอนจบภาคเรียนลงจึงได้กลับมาเดินทางท่องเที่ยวอีกคราหนึ่ง การเดินทางท่องเที่ยวครั้งนี้ได้ลาพักผ่อนอย่างเป็นทางการ 5 วัน เหตุผลสำคัญเพื่อ “พักกาย พักใจ”…

Continue Readingการเดินทางท่องเที่ยว เชียงของ – เชียงแสน : เมืองท่าลุ่มน้ำโขงตอนบน

เป้าหมายชีวิต

รองศาสตราจารย์ ดร.กิ่งพร  ทองใบ ในวันที่เขียนบทความนี้ เป็นวันที่เพิ่งผ่านวันเด็กแห่งชาติประจำปี 2565 มาสดๆร้อนๆ สถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด 19 ระลอกใหม่กำลังเป็นที่สนใจ ทำให้รัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการต้องออกประกาศให้โรงเรียนในกรุงเทพมหานครงดการจัดกิจกรรมวันเด็ก กิจกรรมวันเด็กที่คุ้นเคยกันอย่างหนึ่งนอกเหนือจากกิจกรรมจัดแสดงนิทรรศการ การละเล่น การแจกรางวัล การแจกอาหาร ขนม ของเล่น ก็คือกิจกรรมแสดงความสามารถของเด็ก และให้เด็กบอกเล่าจินตนาการ ความฝันภายใต้คำถามที่ได้ยินติดหูว่า “ โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร” คำตอบที่ได้แสดงถึงจินตนาการเกี่ยวกับอาชีพของเด็ก  เด็กที่ตอบคำถามได้แสดงว่ามีทักษะทางสังคมและมีความสามารถในการระบุเป้าหมายของตนเองได้  แม้ว่าในวันเวลาข้างหน้าจะทำได้จริงหรือไม่ก็ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างไร แต่ประเด็นนี้ผู้เขียนเห็นว่าเกี่ยวข้องกับ การบริหารตนเอง (Self Management) จึงขอนำเสนอเรื่องเป้าหมายชีวิต ว่าคืออะไร…

Continue Readingเป้าหมายชีวิต

สาระน่ารู้เรื่องโรคซึมเศร้า

รองศาสตราจารย์ ดร. กิ่งพร ทองใบ นับแต่การแพร่ระบาดของไวรัสโคโรน่าในปลายปี 2019 เมื่อเริ่มต้นข่าวสารการแพร่ระบาดผู้เขียนยังมีความสนใจในเรื่องโรคอุบัติใหม่โรคนี้น้อยมา ยังจำได้ดีว่าต้นปี2020 ยังหาเวลาไปปฎิบัติงานคุมสอบที่เชียงใหม่ เพียงเพราะอยากหาโอกาสไปถ่ายภาพกับทุ่งดอกไม้ในกระแสขณะนั้น ได้อ้อนวอนเพื่อนรักท่านหนึ่งให้มาช่วยสานฝันเรื่องไปถ่ายรูปที่ทุ่งดอกไวโอเรตนั้น เพื่อนท่านนั้นได้แถมอีกหลายสถานที่ เช่น เฮือนไม้ 60 และ บ้านแม่กำปอง พอเริ่มได้เปิดหูเปิดตาไฟก็เริ่มติดอยากไปเที่ยวอีกแต่ผลจากCOVID 19 ทำให้การเดินทางไปท่องเที่ยวต่างประเทศเป็นอันต้องหยุดพักไปก่อน ปีนั้นจึ่งท่องเที่ยวในประเทศไปประมาณ 5- 6 ทริปกับเพื่อนห้อง 210 เตรียมอุดม และ การไปสัมมนาเสริมที่อุดรธานี นับว่าได้มุมมองการท่องเที่ยวในประเทศไทยสอดคล้องกับการประชาสัมพันธ์ของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ที่ว่า…

Continue Readingสาระน่ารู้เรื่องโรคซึมเศร้า