ข้อจำกัดและบทวิจารณ์ในการกระจายอำนาจของไทย
ข้อจำกัดและบทวิจารณ์ในการกระจายอำนาจของไทย งานศึกษาหลายชิ้นชี้ให้เห็นข้อจำกัดและปัญหาในการดำเนินนโยบายกระจายอำนาจของประเทศไทย หลังการปฏิรูปท้องถิ่นช่วงปลายทศวรรษ 2540 เป็นต้นมา แม้จะมีความก้าวหน้า แต่การถ่ายโอนภารกิจและทรัพยากรบางด้านยังไม่บรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้cola.kku.ac.th เช่น ภารกิจด้านการศึกษาหรือสาธารณสุขบางส่วนยังอยู่ที่ส่วนกลาง นอกจากนี้ ปัญหาความไม่มีประสิทธิภาพและความซ้ำซ้อนของโครงสร้างท้องถิ่นก็ได้รับการวิจารณ์อย่างมาก เนื่องจากประเทศไทยมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจำนวนมากกระจายอยู่ทั่วประเทศ ทำให้บางแห่งมีขนาดเล็กและขาดแคลนทรัพยากรในการให้บริการประชาชนอย่างเพียงพอ มีข้อเสนอให้ควบรวมองค์กรท้องถิ่นขนาดเล็กเข้าด้วยกันเพื่อลดจำนวนหน่วยและเพิ่มประสิทธิภาพ ดังเช่นในช่วงรัฐบาลคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) ที่มีแนวคิดใช้การควบรวมเทศบาล/องค์การบริหารส่วนตำบลหลายแห่งเพื่อแก้ไขปัญหาการขาดแคลนงบประมาณและศักยภาพในการบริการสาธารณะird01.stou.ac.th ข้อเสนอนี้มุ่งลดความซ้ำซ้อนของหน่วยงานท้องถิ่นและประหยัดงบประมาณ แต่ขณะเดียวกันนักวิชาการบางส่วนก็เตือนว่าการควบรวมดังกล่าวอาจกระทบต่อความใกล้ชิดระหว่างประชาชนกับองค์กรท้องถิ่น และอาจลดทอนความเป็นประชาธิปไตยระดับรากหญ้าได้ (ตัวอย่างเช่น หากหน่วยปกครองมีขนาดใหญ่ขึ้น ประชาชนอาจมีช่องทางน้อยลงในการเข้าถึงผู้แทนของตน)ird01.stou.ac.th นอกจากนี้ ยังมีบทวิจารณ์จากมุมมองของส่วนกลางที่กังวลว่าการกระจายอำนาจที่มากเกินไปอาจบั่นทอนเอกภาพของรัฐ ทำให้ประชาชนสนใจประโยชน์ส่วนท้องถิ่นมากกว่าประโยชน์ส่วนรวมของประเทศ และเสี่ยงต่อการที่เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นใช้อำนาจในทางมิชอบหรือตามอำเภอใจird01.stou.ac.th ข้อกังวลเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงความจำเป็นในการสร้างดุลยภาพระหว่างการกระจายอำนาจกับกลไกรัฐรวมศูนย์ กล่าวคือ ต้องกระจายอำนาจเพียงพอที่จะเพิ่มประสิทธิภาพและความมีส่วนร่วม…