การพัฒนาสงขลาสู่เมืองมรดกโลก
ในวาระเฉลิมฉลองขึ้นปีใหม่ไทยและกรุงเทพฯครบ 240 ปี ได้มีโอกาสมาเยือนสงขลาอีกคราหนึ่ง ซึ่งก็นับไม่ถ้วนว่าเป็นครั้งที่เท่าไรเพราะหาดใหญ่/สงขลาเป็นจุดหมายปลายทางหนึ่งที่คนทั่วไปนิยมเดินทางไปท่องเที่ยวและสมัยหนึ่งเป็นแหล่งจับจ่ายสินค้าเครื่องใช้ไฟฟ้าและสินค้านำเข้าอีกมากมายหลายประเภท ตัวผู้เขียนเองเมื่อเรียนจบปริญญาโทใหม่ ๆ ก็เคยสมัครไปเป็นอาจารย์คณะวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ แม้ทางมหาวิทยาลัยจะตอบรับและให้เดินทางไปรายงานตัวได้ก็ได้ปฎิเสธไปเนื่องจากยังติดภาระการเรียนปริญญาโทอีกใบที่สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ทำให้ไม่อาจไปทำงานได้เนื่องจากการเดินทางสมัยนั้นที่เหมาะสมก็คงเป็นทางรถไฟ ซึ่งหากเดินทางเดือนหนึ่งขึ้นล่อง 4 เที่ยว เงินเดือนอาจารย์ C4 สมัยนั้นคงไม่พอเป็นแน่ เมื่อมารับราชการเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ก็เคยไปราชการสอนเสริมที่สงขลาหลายครั้ง ซึ่งการสอนเสริมระดับปริญญาตรีแต่เดิมสอนที่โรงเรียนวิชราวุธ สงขลา เคยมีประสบการณ์การเดินทางลำพังมาลงรถไฟที่หาดใหญ่ แล้วต่อแท๊กซี่จากหาดใหญ่ไปสงขลา เป็นประสบการณ์ที่ระทึกมากเพราะแท๊กซี่โดยสารสาธารณะเป็นรถอเมริกันคันใหญ่ เก้าอี้ข้างคนขับต้องรับผู้โดยสารสองคน ผู้เขียนสมัยนั้นยังตัวเล็กเอวประมาณ 21 นิ้วจึงได้เลือกนั่งหน้าข้างคนขับ ความระทึกเกิดขึ้นเมื่อเห็นคนขับรถหลับตาขับรถเป็นเวลานานเนื่องจากถนนเป็นทางตรงยาว ทำให้รู้สึกหวาดกลัวอย่างมากไม่ไปสอนเสริมที่สงขลาอีกเลย แต่หลังจากที่มหาวิทยาลัยเปิดการสอนระดับบัณฑิตศึกษาและเปลี่ยนสถานที่สัมมนาเสริมมาอยู่ที่หาดใหญ่จึงได้กลับมาสอนอีกหลายครั้ง การเดินทางมาสงขลาครั้งนี้…