ท่ามกลางการแข่งขันทางการค้าที่เปิดเสรีในปัจจุบันซึ่งต้องแข่งขันทั้งในประเทศ ต่างประเทศ รวมทั้งออนไลน์ จึงไม่สามารถปฎิเสธได้ว่าการลงทุนในการวิจัยและพัฒนา (Research and Development: R&D) เพื่อให้ได้มา อาทิ ความรู้ทางการตลาด เทคนิคการผลิต กระบวนการ ทรัพย์สินทางปัญญา เครื่องหมายการค้า เป็นต้น ถือเป็นส่วนสำคัญที่กิจการต้องพัฒนาในการรักษาส่วนแบ่งทางการตลาด และเพิ่มผลประกอบการในอนาคต
ผลการดำเนินงานของกิจการที่มาจากการวัดผลกระทบจากการลงทุนในการวิจัยและพัฒนา หนึ่งในด้านผลการดำเนินงานมีที่มาจากตัวเลขที่ปรากฎอยู่ในงบการเงินของกิจการ ซึ่งมาตรฐานการบัญชีได้กล่าวถึงอยู่ในมาตรฐานการบัญชี ฉบับที่ 38 เรื่องสินทรัพย์ไม่มีตัวตน ระบุการลงทุนของกิจการในการทำการวิจัยและพัฒนาจนกระทั่งได้มาซึ่งรายการบัญชีบัญชีในหมวดสินทรัพย์ ที่เรียกว่า สินทรัพย์ไม่มีตัวตน (Intangible Assets) นั้นคือสินทรัพย์ที่ไม่เป็นตัวเงินที่สามารถระบุได้และไม่มีลักษณะทางกายภาพ ตัวอย่างเช่น โปรแกรมคอมพิวเตอร์ สิทธิบัตร ลิขสิทธ์ เป็นต้น โดยที่กิจการสามารถนำไปขาย แลกเปลี่ยน ซึ่งเป็นการแยกได้อย่างชัดเจนจากสินทรัพย์อื่นๆของกิจการ รวมถึงกิจการมีสิทธิในการควบคุม มีอำนาจในการใช้ประโยชน์ และสามารถกีดกันผู้อื่นในการเข้าถึงได้
ตามมาตรฐานการบัญชีฉบับที่ 38 แบ่งนิยามของ วิจัยและพัฒนา ออกเป็นสองคำคือ “การวิจัย” หมายถึง การสำรวจตรวจสอบที่วางแผนและริเริ่มเพื่อให้ได้มาซึ่งความรู้และความเข้าใจใหม่ทางด้านวิทยาศาสตร์หรือทางด้านเทคนิค “การพัฒนา” หมายถึง การนำผลงานวิจัยหรือความรู้อื่นมาใช้ในแผนงานหรือการออกแบบเพื่อการผลิตสิ่งใหม่ หรือสิ่งที่ดีขึ้นกว่าเดิมอย่างมากก่อนที่จะเริ่มการผลิตหรือการใช้ในเชิงพาณิชย์ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นวัตถุ ชิ้นส่วนอุปกรณ์ ผลิตภัณฑ์ กระบวนการ ระบบ โดยคำนิยามนั้นเป็นการแบ่งการได้ตามซึ่งสินทรัพย์ไม่มีตัวตนเป็น 2 ช่วงอย่างชัดเจน ซึ่งมีผลต่อการนำเสนอรายการในงบกำไรขาดทุน ดังนี้
ช่วงที่ 1 ขั้นตอนการวิจัย เป็นกระบวนการสืบค้น ทดลอง ค้นหาเครื่องมือ การประดิษฐ์ ออกแบบกระบวนการ ระบบ เพื่อให้ได้มาซึ่งความรู้ เนื่องจากกระบวนการนี้ไม่สามารถการยืนยันได้ว่าทุกครั้งที่จ่ายค่าใช้จ่ายในการทำวิจัยจะสามารถก่อให้เกิดประโยชน์เชิงเศรษฐกิจได้อนาคต ดังนั้นจึงในช่วงนี้กิจการรับรู้รายจ่ายในช่วงนีเป็นค่าใช้จ่ายของกิจการ
ช่วงที่ 2 ขั้นตอนการพัฒนา รายจ่ายในขั้นตอนนี้ถือเป็นสินทรัพย์ ในรายการบัญชีที่เรียกว่าสินทรัพย์ไม่มีตัวตนของกิจการ เมื่อเข้าเงื่อนไขทั้งหมด 6 ข้อ คือ
• มีความเป็นไปได้ทางเทคนิคที่สินทรัพย์ไม่มีตัวตนเสร็จสมบูรณ์ในการนำมาใช้หรือจำหน่าย
• กิจการตั้งใจที่จะทำให้สินทรัพย์ไมม่มีตัวตนนั้นเสร็จสมบูรณ์ในการนำมาใช้หรือจำหน่าย
• กิจการสามารถนำสินทรัพย์ไม่มีตัวตนนั้นมาใช้หรือจำหน่าย
• กิจการสามารถแสดงให้เห็นวิธีการที่สินทรัพย์ไม่มีตัวตนก่อให้เกิดประโยชน์เชิงเศรษฐกิจในอนาคต และแสดงให้เห็นได้ว่ามีตลาดรองรับ แต่หากนำมาใช้ภายในกิจการต้องแสดงให้เห็นถึงประโยชน์ที่จะได้รับสินทรัพย์ไม่มีตัวตน
• กิจการมีทรัพยากรด้านเทคนิค ด้านการเงิน และด้านอื่น ที่พอเพียงในการนำมาพัฒนาให้เสร็จสมบูรณ์ และนำมาใช้หรือจำหน่าย
• กิจการมีความสามารถที่จะวัดมูลค่าของรายจ่ายที่เกี่ยวข้องกับสินทรัพย์ไม่มีตัวตนที่เกิดขึ้นในระหว่างการพัฒนาได้อย่างน่าเชื่อถือ
