Yearly Archives: 2025

ปัจจุบันมีการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในการขับเคลื่อนองค์การให้บรรลุเป้าหมาย  ซึ่งหลักการกำหนดเป้าหมายขององค์การที่ดีมี 6 ประการ ดังนี้ ประการที่ 1 ความเจาะจง การกำหนดเป้าหมายควรเฉพาะเจาะจงและแสดงให้เห็นว่าจะทำอะไรและผลลัพธ์ที่องค์การต้องการคืออะไร เช่น เป้าหมายขององค์การ คือ “การเพิ่มจำนวนผู้รับบริการภายในปีนี้เป็น 2 เท่าของปีที่แล้ว” เป้าหมายดังกล่าวมีความเฉพาะเจาะจงทำให้บุคลากรในองค์การสามารถเข้าใจได้ว่าถ้าจะบรรลุเป้าหมายขององค์การควรให้ความสำคัญกับการเพิ่มจำนวนผู้รับบริการให้มากกว่าจำนวนผู้รับบริการในปีที่แล้ว 2 เท่า เป็นต้น ประการที่ 2 การวัดได้  การกำหนดเป้าหมายต้องสามารถวัดผลที่เกิดขึ้นได้ ซึ่งอาจเป็นการวัดเชิงปริมาณหรือการวัดเชิงคุณภาพ  เช่น จำนวนครั้งของการบริการตามกำหนดเวลา (การวัดเชิงปริมาณ) และความพึงพอใจของผู้รับบริการ (การวัดเชิงคุณภาพ) ซึ่งทั้งสองเป้าหมายสามารถเก็บข้อมูลและวัดได้ว่าบรรลุเป้าหมายหรือไม่…

             การวางแผนมีความสำคัญและประโยชน์ในหลายลักษณะโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีความสำคัญต่อหน้าที่ทางการบริหารอื่นๆในองค์การ                                                                            การวางแผนกับการควบคุม   การวางแผนและการควบคุมเปรียบเสมือน   “เหรียญสองด้าน” กล่าวคือ การวางแผนเป็นการกำหนดทิศทางขององค์การในอนาคตเกี่ยวกับเป้าหมายและวิธีการเพื่อให้บรรลุเป้าหมายดังกล่าว  จึงส่งผลต่อการกำหนดมาตรฐานการปฏิบัติงานและการควบคุมงานต่างๆในองค์การให้สะดวกและง่ายขึ้น แต่ถ้าไม่มีการวางแผนก็จะขาดแนวทางในการควบคุมงาน  เช่น การวางแผนปฏิบัติงานประจำปีขององค์การทำให้ผู้บริหารทราบกิจกรรม ระยะเวลา และผลงานที่เกิดขึ้นจากการดำเนินงานกิจกรรมต่างๆ จึงสามารถติดตามควบคุมการปฏิบัติงานได้ ในทางตรงกันข้าม ถ้าองค์การไม่ได้วางแผนหรือวางแผนการปฏิบัติงานไม่ชัดเจน ก็จะทำให้การควบคุมงานต่างๆในองค์การไม่เป็นระบบหรือควบคุมได้ยาก  เป็นต้น ดังนั้น ในแผนต่างๆจึงกำหนดตัวชี้วัดหรือดัชนีวัดความสำเร็จของแผน   เพื่อใช้ในการควบคุมให้เกิดการดำเนินงานตามแผนด้วย ประกอบกับการวางแผนยังช่วยวัดผลของการควบคุมว่าประสบความสำเร็จหรือล้มเหลวและเป็นเครื่องมือที่สำคัญในการประเมินผลการดำเนินงานขององค์การได้อีกด้วย                                      นอกจากนี้ การวางแผนทำให้องค์การลดความเสี่ยงและความไม่แน่นอนที่อาจเกิดขึ้นได้ เนื่องจากการวางแผนมีการวิเคราะห์สถานการณ์ทั้งอดีต ปัจจุบัน และคาดการณ์แนวโน้มในอนาคต   เพื่อกำหนดทิศทางการดำเนินงาน…

จากการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมและสถานการณ์ทั้งภายในและภายนอกองค์การ ทำให้องค์ความรู้ด้านการวางแผนมีพัฒนาการเป็นระยะๆ ในที่นี้ ผู้เขียนขอแบ่งมุมมองของการวางแผนตาม 3 มุมมอง คือ มุมมองด้านวิธีการวางแผน  มุมมองด้านเทคนิคการวางแผน และมุมมองด้านผู้รับผิดชอบการวางแผน มุมมองด้านวิธีการวางแผน การวางแผนสามารถแบ่งได้ตามวิธีการวางแผนซึ่งมีความแตกต่างกันในแต่ละช่วงเวลา ดังเช่นวัฒนา พัฒนพงศ์ (2548)  ได้แบ่งการวางแผนในประเทศไทยเป็น 3 ยุค ได้แก่ ยุคต้น (ระหว่างแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 1-7) การวางแผนในยุคนี้เป็นวิธีการจัดทำแผนนิยมให้ผู้เชี่ยวชาญเป็นผู้จัดทำ ทีมงานในการจัดทำแผนของหน่วยงานจะทำหน้าที่คอยประสานงานมากกว่าทำหน้าที่ นักวางแผน บทบาทในการวางแผนมอบให้ผู้เชี่ยวชาญภายนอกและการจัดประชุมสัมมนาร่วมกันของผู้เกี่ยวข้องเพื่อจัดทำแผนยังมีน้อยมาก ยุคกลาง (ระหว่างแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่…