Author: KORNVISITH

นอกจากแบบจำลองเชิงคณิตศาสตร์แล้ว ยังสามารถใช้สมการเชิงประจักษ์ในการทำนายการกัดเซาะที่ฐานของสิ่งก่อสร้างซึ่งได้รับอิทธิพลจากสึนามิได้เช่นกัน ตัวอย่างเช่น Sumer และคณะ [1] ได้ทำการทดลองในห้องปฏิบัติการเพื่อศึกษาความลึกสูงสุดของการกัดเซาะรอบเสาทรงกลม โดยปรับเปลี่ยนทั้งขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางของเสา (D) ขนาดตะกอนดิน (d₅₀) และความถี่ของคลื่น ผลการทดลองชี้ว่าความลึกการกัดเซาะสูงสุดขึ้นอยู่กับค่า Keulegan-Carpenter number (KC) และได้เสนอสมการเชิงประจักษ์ดังนี้ โดยที่ เมื่อ S คือความลึกสูงสุดของการกัดเซาะ, D คือเส้นผ่านศูนย์กลางเสา, KC คือค่า Keulegan-Carpenter, Um​ คือความเร็วสูงสุดของการไหล และ T…

การทำนายการกัดเซาะที่ฐานของสิ่งก่อสร้างสามารถทำได้สองแนวทางหลัก ได้แก่ การใช้แบบจำลองคณิตศาสตร์ (Numerical Simulation Method) และ การใช้สมการเชิงประจักษ์ (Empirical Method) แบบจำลองคณิตศาสตร์มักให้ผลลัพธ์ที่มีความแม่นยำสูง เนื่องจากใช้ข้อมูลละเอียดและคำนึงถึงกระบวนการชายฝั่งในหลายปัจจัย แต่ข้อจำกัดคือจำเป็นต้องใช้ข้อมูลเฉพาะทางจำนวนมากและต้องใช้เวลาประมวลผลค่อนข้างนาน ตัวอย่างเช่น Larsen และคณะ [1] ได้ประยุกต์สมการ Reynolds-averaged Navier-Stokes (RANS) ร่วมกับสมการ k-ω เพื่อทำนายการกัดเซาะรอบเสากลมจากสึนามิ พบว่าผลการคำนวณมีความใกล้เคียงกับการทดลองในห้องปฏิบัติการ ขณะที่ Quéré และคณะ [2] ได้ประเมินการใช้แบบจำลอง…

เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2547 ประเทศไทยประสบภัยพิบัติครั้งใหญ่จากคลื่นสึนามิที่เกิดจากแผ่นดินไหวบริเวณมหาสมุทรอินเดีย หรือที่รู้จักกันในชื่อ 2004 Indian Ocean Tsunami คลื่นสูงกว่า 10 เมตรได้พัดพามวลน้ำมหาศาลเข้าสู่ชายฝั่ง ลึกเข้ามาในแผ่นดินไกลถึงราว 3 กิโลเมตร [1] เหตุการณ์ดังกล่าวสร้างความเสียหายรุนแรงต่อชีวิตผู้คน ทรัพย์สิน และระบบนิเวศของหลายจังหวัดชายฝั่งอันดามัน เช่น กระบี่ พังงา ระนอง ตรัง ภูเก็ต และสตูล [2] สำหรับหาดป่าตอง…