ความสูญเปล่าแบ่งออกได้เป็น 8 ชนิด ได้แก่ การผลิตเกินความจำเป็น การมีสินค้าคงคลังมากเกินไป การรอคอย การขนถ่ายที่ไม่จำเป็น การมีกระบวนการมากเกินไป การเคลื่อนไหวที่ไม่จำเป็น การมีของเสีย และการขาดการเชื่อมต่อของความรู้
การผลิตเกินความจำเป็น (Overproduction) คือ การผลิตสินค้าหรือชิ้นงานโดยที่ไม่มีคำสั่งซื้อหรือสั่งผลิตจากลูกค้าหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง การผลิตเกินความจำเป็นหมายถึงการผลิตก่อนเวลาที่ต้องการ และการผลิตมากกว่าที่ลูกค้าต้องการ สถานประกอบการส่วนใหญ่มักมีความสูญเปล่าของการผลิตเกินความจำเป็นเป็นปัญหาหลัก อันเนื่องจากสาเหตุหลายประการ เช่น การมีคนงานและอุปกรณ์การผลิตมากเกินไปรวมถึงมีการผลิตแบบจำนวนมากทำให้มีบางกระบวนการที่ผลิตได้มากจนต้องมีสินค้าระหว่างทำกองอยู่เพื่อรอเข้ากระบวนการถัดไป การมีเครื่องจักรที่มีกำลังการผลิตสูงทำให้กิจการพยายามใช้ให้คุ้มโดยการผลิตจำนวนมากเกินความต้องการ ฯลฯ การผลิตเกินความจำเป็นจะทำให้เกิดความสูญเปล่าในด้านต่างๆ ตามมา เช่น การเคลื่อนไหวของคนงานที่ใช้ในการผลิตสิ่งที่ไม่มีคำสั่งซื้อ การรอคอยจากการผลิตสินค้าที่มีขนาดรุ่น (batch) ใหญ่เกินไป การขนถ่ายสินค้าไปยังสถานที่จัดเก็บเพื่อรอขาย การแก้ไขของเสียที่พบล่าช้าเนื่องจากมีขนาดรุ่นใหญ่ทำให้พบข้อบกพร่องช้า และการมีชิ้นงานและสินค้าระหว่างทำที่ไม่จำเป็น ดังนั้นการผลิตเกินความจำเป็นทำให้เกิดต้นทุนที่เกี่ยวข้องต่างๆ เช่น การสร้างและบำรุงรักษาคลังสินค้าขนาดใหญ่ การมีคนงานและเครื่องจักรที่เกินความจำเป็น การมีชิ้นส่วนและวัตถุดิบที่มากเกินไป การใช้พลังงานและไฟฟ้าที่เกินความจำเป็น การมีอุปกรณ์ขนถ่ายวัสดุที่มากเกินไป ดอกเบี้ยและหนี้สินจากการลงทุนในการผลิต และการแก้ไขปัญหาที่ถูกซ่อนเร้นอยู่เนื่องจากการผลิตจำนวนมาก จะเห็นได้ว่าต้นทุนที่เกิดขึ้นจากการผลิตเกินความจำเป็นนับว่าสูงมาก ดังนั้นการผลิตแบบลีนจึงให้ความสำคัญกับการลดความสูญเปล่าในการผลิตเกินความจำเป็นในระดับสูงเนื่องจากการผลิตเกินความจำเป็นเป็นสาเหตุหลักของความสูญเปล่าอื่นๆ ต่อไป