เคล็ด (ไม่) ลับอายุยืน
วันศุกร์ที่ 23 ธันวาคม 2565 ขอจัดเป็น “วันสุข” วันหนึ่งในปีนี้ ปีที่กำลังจะผ่านไปอีกปีอย่างรวดเร็วการที่รู้สึกว่าวันเวลาผ่านไปเร็วนี้อาจเป็นเพราะว่าการดำเนินชีวิตที่เรียบง่าย ไม่ติดยึดกับสิ่งใดให้เครียดหรือวิตกกังวลจนเป็นอุปสรรคให้รู้สึกต้องทนทุกข์ก็ว่าได้ สำหรับผู้เขียนชีวิตในปี 2565 เป็นปีแห่งการเริ่มต้นเรียนรู้กับบทบาทใหม่ในการเป็นคุณย่าที่ได้รับเลี้ยงหลานชายวัยมัธยมต้นด้วยตนเอง ที่ต้องทำอาหารแล้วขับรถไปรับส่งที่โรงเรียน ตลอดจนต้องมีติวก่อนสอบในวิชาที่คุณย่าเองก็เพิ่งจะมาเรียนรู้ใหม่ทั้งหมดเนื่องจากการเรียนแผนใหม่ที่ห่างจากสมัยคุณย่าเมื่อกว่าครึ่งศตวรรษที่แล้ว โรงเรียนหลานหยุดเทศกาลคริสตมาสและปีใหม่ตั้งแต่วันที่ 16 ธันวาคม 2565 – 4 มกราคม 2566 เลยขอให้คุณพ่อเขามารับกลับไปพักผ่อน คุณย่าเลยได้มีเวลาเคลียร์งานที่ยังคั่งค้าง วันที่ 23 เป็นวันที่มีนัดหมายทานอาหารกลางวันกับเพื่อนเรียนชั้น มศ. 5 ที่ภัตตาคารยิ้มยิ้ม…